birkaç dakika daha uzatılacak gece
bu şiir bitirilince yırtılmamış hiçbir şey kalmayacak
eskimiş olacak okuduğun dizeler.
.
yüzün hiç kızarmıyor sana yalvarmalara
seni kodlayışım bil ki günleri kaybetme kaygımdan öte
kendi şarkılarıyla sulak yurtlarında yaşamalara
fazla geliyorum galiba
ve açamıyorum sana bunları, sözlerim sanki gece kuşları
kaçışıyorlar
cemrelerden daha çok aklıma zarar
kızıl ağlamalarla avunuyorum
.
bu koparılmaların saydam keskinliğinde
arsızlıklarım nefret
sövmelerim kutsal
yok oluyor her şey sen yok olunca
tutuşmuş saklı kentlerin katık olan küllerinden başka
bilinmezleşiyorum anlamsız kalıyorum gücüm tükeniyor
susarak inadına ıraklaştıkça…
Kayıt Tarihi : 25.1.2015 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bir doygunluk mudur, suyun toprağın yüzeyinde birikmesi, içe emilemeyişi gibi? Yoksa sevmekle nefretin 'en uç noktalardaki yakınlığından mı' kaynaklıdır?
Her ne hal ise.. 'Mat' dediğine göre şiirin adını dostum, 'rengini yitiren' bir eskime söz konusu... Fakat, her yeni durum karşıtıyla doğrudur, umudu karartmamak gerekir...
Kutluyorum Necdet, 'şiirdi' işte...
İnsan, kendine fazla geldiği zamanlarda
'Arsızlıklar nefret
Sövmeler kutsal ' olabiliyor gerçekten.
Duygularının izdüşümünü dizelere çok net yansıtan bir şairimiz Necdet öğretmenim. Şiirlerini okumak her zaman büyük zevk. Kutluyorum bu etkin kalemi içtenlikle...
TÜM YORUMLAR (2)