Masumluk Şiiri - Volkan Yoruç

Bir sandığa saklanmıştı belki masumluk
Unutulmuştu
Naftalinlere boğulmuştu
Unutulmuştu masumluk
Gökmavisinde batan güneştemi yaşamıştı yoksa
Yahut gecenin koylarındamı yüzmüştü masumluk
Zehir zemberek olmuştu onsuz yaşamlık
Onsuz anılmaz olmuştu gülümseten baharlardaki aşk
Bir sandığa saklanmıştı sanki masumluk
Anahtarı kayıp okyanuslardaydı belkide
Derin mavide beklerdi yüzyıllarca

Unutulmuştu masumluk
Belki ayın ardından gözler bizi şimdilerde
Belki de güneştende uzak bir evrende
Neredesin ey masumluk
Tozlu raflardaki kalın kitaplardamı gizlisin yoksa?

Unutulmuştu masumluk
Belki Atatürk bulvarında bir çiçekte saklı
Belki de evimizde ki dede den yadigar sarı resimlerde
Neredesin ey masumluk?
Yoksa bir sandıktamı saklısın
Hani anahtarı derin mavilerdeydi ya
Asilik diz boyu yaman şehrimde
Yalan gözlerde, yılan gözlerden sebep mi bu yokluğun?

Unutulmuştu masumluk
Anadan yadigar bir ninnidemi gizliydin yoksa?
Yoksa babadan kalma öğüttenmi gülümsüyordun bize?
Yahut o sandıkta naftalinlerlemiydin?

Unutulmuştu masumluk
Belki bir şiir mısrasında
Belki de yeni doğan bebenin avuçlarındamıydın yoksa?
Neredesin ey masumluk
Neden dir bu suskunluk
Güneşin sensiz gayrı tadı yok
Yahut kan kırmızı gülün adı yok

Unutulmuştu masumluk
Ve unutulmuştu hayata ait bu tadımlık