Gerçek Sanan Ben Şiiri - Sevgi Toprak 2

Hayallerimi süsleyen, çocuklukta ki masumluk,
Kulağımda müziğin babaannesi mızıka sesi,
Şefkatle dokunuyor, usul usul kendini bırakan gözyaşlarıma,
Sevdiğim anlar geliyor bir bir hatırıma,
Küçük bir kuzu beliriyor köşeden kocaman bakışlarıyla
Benim kuzum musun sen? Sarılalım bulut olup gitmeden
Ah elma ağacı ne güzeldi kocaman dallarının ucunda ki salıncak
Çok naziksin belli elmalarını düşmesin diye tembihlemenden
Çok merhametlisin belli daha yükseğe daha da yükseğe sallanırken ben
Düşeceğim diye korkudan titremenden, tamam, durdum, üzülme sen
Biraz koşmaya ne dersin yeşili süsleyen papatyaları incitmeden
Hayali doğum günümde sıra topraktan pasta yapıp üflediğim
Güneş batmaya yakın hadi çok oynadın eve gel kızım
Tamam anneciğim derken o oyunları gerçek sanan ben...