ruhum, ruhuna ta ezelden alışık
masumluğun, sadeliğin resmini çizmişsin
fırçanı hiç karamsarlığa kullanmamışsın
elinde bir kalem, masanda bir defter
bilmediklerini soruyorsun
oysa benden daha iyi biliyorsun
gözlerin gözlerime kader gibi çakışık
bir ışık, son bir ışık
geceye bakan tarafıma sonsuz bir ışık
alışık
ruhum ruhuna ta ezelden alışık
sarmaşık misali sarmış beni korkular
hayattalar, beni unutmayanlar
alınyazım karışsa da soğuk terime
duvarlara astığım resimlerde olsan da
metanetli yüreğini kilim gibi dokusan da
aldırmıyorum yaşananlara
senden gelen umutlar yanımdayken
gülümseyen yüzünün serveti bendeyken
saramam, vakti gelse de ayrılığı
senden gelmiş olsa da
sezgilerim bir yanda
korkularım bir yanda
sarmaşık misali beni sardılar
aklım ve hayalim karmakarışık
doğrularım
yanlışlarım
çok şık var çok şık
anlayamadığım sorular
bakamadığım yaşantılar
neden bana tanışık
hayatıma dair
çok şık var çok şık
aklım ve hayalim karmakarışık
Kayıt Tarihi : 3.8.2007 17:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)