Masumlar Şiiri - Emre Öğüt

Masum iki göz bakıyor yıkık duvarların ardından bakışları soğuk
Ölmüş bir beden yatıyor yerlerde heryer kan ve barut
Hiç birşey görülmüyor etrafta her yer bulanık ve soyut!
Kaçıncı boyuta ulaştı bu ölen insanlar
Kaç kere ölümle pençeleşti insanlar
Ve kaç kere nedensizce öldü bu masumlar?
Neden? Niçin buakadar savaş bana cevap verin
Ne verebileceksiniz ki gidenlerin ardından küstahlınızı önlerimize serin!
Verin bu insanlara umutları gidin artık bu yıkık şehrimizden
Yetmedimi aldıklarınız bizden! YAHUDİ soysuzları?
Sizin karıların hepsi kenar mahalle kadını
Şerefsizlikte üstünüze yok Dünyanın gözünde hepiniz siyaset adamı
Çeke çeke dumanı olmuşsunuz hepiniz bir Senaryo yazarı!
Senaryoda Oynayanlar belli Amerika,İsrail,Rusya!
Hepside birer aşağılık bi kolpa!
Satırlarımda yazılı bu insanların isyanları
Kim uzattı elini bu masumlara herkes döndü kıçlarını!
Siz evde sıcak yatağınızda uyurken çocuklar öldü soğukta bir hiç uğruna!
Neden bu kadar aç gözlülük verin şunların cezalarını ALLAH Aşkına!

Açılmadan soldu masumların nice gonca gülleri
Gülleri yandı,geride kaldı is ve külleri
Enkazda yanlızdı büyük bir nefretle gördü ölümleri
Kimse duymadı FİLİSTİN'den gelen acı sesleri!
Mermiler yağıyor şehrin ortasına,Bombalar atılıyor evlerin çatısına
Bir bebek ağlıyor bir taş altında!
Sağır sultan duydu o sesleri ama dünya uyordu bir çarşaf altında!
Hani eşit doğardı bütün insanlar?
Boynuna asılmış mezar taşlarıya dolaşıyor insanlar
Etrafta dolaşıyor sayısız kör şeytanlar!
Filistinde kızıla boyandı tüm mavisular!
Kaç ananın yüreğini yaktın?
Kaç sevgilinin canını yaktın?
Kaç yoksulun evini yıktın?
Kaç çocuğun hayallerini çaldın? Söyle KAÇ? ? ? ?
Herşeye gülen gözleriyle göremediler dünya renklerini
Küçücük elleriyle tutamadılar analarının ellerini
Acı ve çığlıkla kapattı gözlerini
Bir çocuk daha öldü yine bir GAZZE'li!
Gün gelir güler elbet bu masumların yüzü
Kim söz verdiyse kimse tutmadı sözünü
Bir bahar ayıydı oldu cehennem günü
Herşey unutldu gitti kimse hatırlamıyor dünü!