Masumiyet İzleri Şiiri - Emrullah Atabey

Zafer şarkıları mırıldanan dudaklarıma inat
Bir mağlubiyeti haykırıyor kalbim.
Saatlerin tiktaklarına eşlik ederken
Ritim tutan ellerim;
Ölümün muamma gelişini gözlüyor
Tüm zerreâtım.
Ey yorgunluğa müptela kalp!
Söylesene ne zaman bırakacaksın
Zamanla dem vurmayı,
Demlenmeyi, demlemeyi.
Ey kirli kanı temizlemekle görevli olan!
Ne zaman sana bu görevi Veren’den beri, öte
Olmayan şeylerin hüzünç, sevinç
Girdap gürültüsü hiçliklerini terk edeceksin!
Söylesene bana
Ne zaman bırakacaksın
Ardı yaptığın eşhasa bina düşler inşa edip,
Hurharca yıkıp atmayı.
Söylesene bana
Ne zaman anlayacaksın
Hiçliğin en derin ücralarında gezindiğini
Ve hiçlikten öteye geçemeceğini!
Unutuyor musun yoksa
Yıkık düşlerini inşa eden o Mimarı?
Hani sen artık hiçbir şeyi sevemiyordun
Hani artık hüzüne tümleşik yaşamaya başlamıştın
Hani ha ölmüştün ha yaşıyordun
Hani bedenin yaşıyordu da
Ruhun çoktan uçup gitmişti!
Unuttun mu ne halde olduğunu?
Dertlerinden seni kurtaran O Zâtı
Nasıl da harap olmuş gönül bahçeni
Gül-i gülistan yapıvermişti!
Hala aklın hangi şüphe vesvesene kulak asıyor?
Arkanda bir arslan, önünde bir gece duruyorken;
Daha ne diye şeytana ve onun gibi dessaslara kulak asıyorsun!
Son bir lahzasındasın işte ömrün
Her şey yitip gidiyorken;
Hiç yitmeyecek gibi davranmak da nedir?
Kaç yılın şiir ki senin!
Kaç yaşındasın şiirlerinle!
Kaç yaşındasın yazdıklarınla!
Küçük bir çocuğun ayak izleri gibi kelimelerin!
Olsun!
Masumdur küçük çocuklar
Bıraktığın izler de masumdur işte!
Yaz!
Ama asla böbürlenme küçük izler bırakan şair.
Kibir ateşe götürür sadece.
Berisinde de dünya odun yığını olur
Tutuşturursun;
Yakarsın
Hem kendini hem o küçücük dünyanı!
Yapma, üşengeç utangaçlıklar dönmesin yüzüne!
Yüzsüzlük yanıbaşında!
Bak sokaklara!
Gör ne çok yüzsüzlük yüz göz olmuş
Gözlerine doluşmuş şeytanlar
Haramdan gayrı da bir şey göremez olmuş ya o gözler.
Ne çok adi gavatlar dolanıyor
Lahzalık dünyada; dünya için.
Aç gözlerini de bir bak
Sana bu bedeni kim verdi?
Neden gönderildin bu lahzalık dünyaya?
Sahibin kim?
Bu kadar hayvan, bitki sana musahhar
Sen nasıl sahipsiz olabilirsin!
Uyan gaflet uykusundan!
Odun olma ateşe!