Gün çiçeklerim vardı pembe pembe açan
Açımında güvene,dostluğa
Buram buram kokular saçan
İnandım kötü insanın olmadığına
Yudumda olsa yaşardı her canda
Bir sevgi tomurcuğu
Görmek gerekti
Anlamak gerekti
Bir gülümseyiş
Bir merhaba yeterdi
Gönül bağında
O tomurcuğu açtırmaya
Ayrık otlarını ayırmaya
Yalanın, riyanın elinde bilendi
Sevgiyle bürülü masumiyetim
Yasalarım çiğnendi
Sanık koltuğuna oturmayan
Fermanı hüznüme gebe
Katli vacip
Meçhul faillerce
Masumiyet şimdi masal
Pamuk prensesten kalma yalan
Deniz olsa ortasından ayrılırdı
Taş olsa un ufak parçalanırdı
Kalp vardı
Küçüklüğün gölgesinde
Büyümeye dayanamadı
Ah...! Dünya
Küçük yüreğime
Büyüklüğü öğrettin
Seninle her kavgamda
Masumiyetime attığın çizikte
Bitirdin beni bende
Bir sevgim kaldı elimde
Paçavra misali değer verilmese de
İnadım inat
Onu harcatmam senin gibi gafile
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 11:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!