selametiyle küsen sabır gibiyiz
hızır maskesi giyen ayrılıklara
kurban ettik masumiyeti
şimdi hepimiz uzak denilen yerden
samimi düşler kuruyoruz,,gıyaben
ne tuhaf,
sanki masuzcuktan sevdik
ve ben
bez bebeğin kolunu kırmış gibi hissediyorum kendimi
ah,
şu pişmanlık denilen illet
nasıl bulaştı iyiliğe..
Kayıt Tarihi : 13.6.2018 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!