MASUMİYET
Gecekondularda sefillerin yüzyıllık sefaleti üzre
Beraber ve solo şarkılar söyleniyor
Hoyrat akşamlar ucuz şaraplarda boğulmuş
Ay delirmiş şekilde arzı endam eyleyerek
Ümide küsmüş, yüzleri dövmekte
Bu zehir kusan hayata çocuklar avunacak düşler peşinde
Gelecek güzel olsa da
Bu günler onlara kahır içiriyor
Bunca keşmekeşlik içinde
Kirlenmiş yüzler paklanmaz
Sicim gibi yağmur yağsa da
Paklanmaz göklere ermiş buğu
Bu nedenle gün geldi
Bağlamanın tellerine tutunduk
Şarkılara kardeş olmaktı gaye
Keskin bir bıçak olup kesti yüzümüzü mizrab
Masum bir kan döküldü yerlere.
Çakıl taşlarını döven dalgalardan
Arda kalan sulara değdi ayaklarımız
Dağlandı ateşi ile sevdanın yüreğimiz
Buz kesti maviler, kavuşamadık denizlere
İnan ki
Masumiyeti
İnsanlıkla en çok biz tanıştırmışız.
Latif Epözdemir 2
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Latif Epözdemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/10/masumiyet-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!