Masumiyet Şiiri - Güneş Davenport

“masumiyet, ilk-öncesi’dir.”

ilk ve tek bir lekeyi kabul etmez masumiyet.
çabucak renklenir beyaz, ilk ışığın kırılışı misali,
tıpkı, tek’den çeşit çeşit varoluşumuz gibi.
nasıl ki ilk-önce’si yoktur varlık için,
yoktur pür-i pak masumiyet,
yoktur, düşsel öykünmelerden gayrı.
ama özlemi bile bir güçtür özleyene,
bir pusula, arınmaya ayarlı,
dayanır, nice akıl-çelen’in çekimine.

güzellik, saflık denli boz-bulanık,
yine de bilinç aynasında parıldamakta hala.
çirkinle uğraşarak dağılmak yerine
güzele odaklanmalı, inadına.
ola ki kanatları kurtulur da çamurdan
yeniden yükselir kelebek o eşsiz dansına.