Masumiyet Şiiri - Mustafa Antep

Aşkı sana benzetmeye çalışsaydım;
Solardı gökyüzü, rengini kaybederdi,
Tükenmek bilmeyen kederler, avuçlarından içeri girerdi yalnızlığın,
Masumiyetin hiç bir anlamı kalmazdı yerine gelen yalanlardan sonra..

Seni aşka benzetmeye çalışsaydım;
Gülücükler açardı yüzünde,
Çekilmez dediğin dertler uçardı aklından,
Belki de karanlık olan hislerin duyguların acıların bütün kötü anıların bembeyaz olurdu birden.
Masumiyeti o an yakalardın işte.