Masumiyet Şiiri - Yasemin İzmir

Uzun kızıl saçlarımı ördüm
Sana inat
Geceye saldım
Yıldızları tutuşturdum uçlarına
Yangın yeri ortalık
Efsunladım
Çiçek soluğumla
Üstlerine ahuzarımı bıraktım
Yaktığın her yerin diyetini
Yanarak ödüyorsun
Yağmuruna kavuşmuş toprak benim
İçine çektiğin yalnızlığınım
Uğruna dağları küstürdüğüm
İnce sızım
Senin ruhun güzergah her gönüle
Yüreğini çizdim
İçindeki yangının
Yalaz ateşinim
Söndüremediğin
Islık çalıyor feryatların
Kar da bahar olan benim
Gece gözlerine esir düştüğüm
Günahların can kırıklarım
Avuçlarımı kanattığım
İnce sızım
Yüreğe saplanmış demir kazık
Çoban yıldızınım
Serseri kurşun
Kör karanlığa sıktığın
Son kez bak
Okyanus gözlere son değişin
Dur dedim sensizliğe
Sitemkarım sevgili
Yaklaş bana
Yavaşça eğil kulağıma
Bu gece sondun içimde
Masumiyeti öldürdün
Seni bitiriyorum