Bir alışkanlık mı oldu bende ölmek
Hem de çok kere
Ölmek neyse de, isterdim her keresinde
Bir dalın özsuyunda uyanmak
Ve bir ocakta yakmak eskileri
Bacasından açılan kapıdan
Girmek yeni biri olarak içeri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
candan tebriklerrrrrr
kimin ne kadar ölüp dirildiğini bilmem ama
ben geçen sene iki kere öldüm. birinden kimsenin haberi olmadı. ikincisi biraz dallanmış. kendime geldiğimde duyduklarıma ben bile inanamadım.
eşim öldüğünde benim gibi geri geleceğini sandım başında uzun aman bekledim fakat boşuna şakası yokmuş garibimin.
şairler çok ölüp canlanırlar. onları toplumun her sancısı defalarca öldürebilir.
be yine de sağ ve salim şiirlerini yazmaya xdevam etmenizi dilerim.
saygılarımla:
rr.akdora
Papatya tarlası kadar masum dururdum
Yüzyıl aydınlanacağım güneşin altında
*
İnsan bir bilgisayar gibidir. Hayat da bu cihazın formatı.
Dünyaya tekrar geleceğimiz kesin ama formatsız olarak. Her gelişimizden önce eski format silinir ve yenisini yüklemek için dünyaya gönderiliriz.
Ben hüzünden başka yükleyecek gönül Windows'u bulamadım.
Şiir çok güzel.
Sevgiler, saygılar.
Mahmet Nacar
güzel şiirin şairesini kutlarım...
Reankarnasyon.... Anlatım çok güzel. Kutlarım
kaleme yakışır mukemmel bir şiir.. sevgiler..ant..
...Papatya tarlası kadar masum dururdum
Yüzyıl aydınlanacağım güneşin altında ...
Tebrik ederim çok iyi bir şiir okudum. Yüreğinize sağlık Nesrin hanım.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta