Mevsimsiz üşümelere teslim oluyor tenimdeki sıcak
Üşüyor geçmiş, gelecek tüm yazlarım.
Yorgunluğum bir köşede soluk almayı dilerken
Ben beni sorguluyor hâkimsiz, tanıksız
Suçsuz mahallerde.
Dokunduğum her tüm bölünüp anlamını yitiriyor,
Aynalar alay ediyor bu parçalanmış halimle…
Kimsesizlik akıyor tepemden tırnağıma
Ben beni yabancılıyor,
Görüp tanıyamadığı derin çizgilerde…
Masumiyetim titriyor göz ucumda
Dokunsalar ağlayacak bir kırgınlıkla…
Mavilerimi zayi eden karanlıklar çöküyor
Çocukluğumun üzerine.
Gülüşlerim ağlıyor zamansız büyüyen bu bedende…
Ben sanık, ben tanık, ben suçlu
Ben beni ipe çekiyorum
İnsan elinin incittiği masumiyetim
Kirlenip bölünmeden!
Kayıt Tarihi : 28.7.2009 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve
darağacına meydan okuyan yürek
eyvallah...
TÜM YORUMLAR (2)