Huzursuzluk tohumu ekmişler bahçelerimize
Vaktinden önce koparılmış en güzel çiçeklerimiz
Asırlardır nesilden nesile aşılamışlar zehirlerini
Yağmurlar bastırmış çığlıklarımızın yankısını
Kaç para eder mutluluk, bir içten gülüş?
Hangi tüccar satabilir ebedî huzuru?
Hangi harita, pusula gösterir senin içinde ki sonsuz yolculuğu
Bir zamanlar gözlerinin içi gülen o çocuğu hatırla
Korku, kaygı bilmeden cesaret pelerinimizle koşardık sokaklarda
Benimse, sev o bir zamanlar yara almaktan çekinmeyen çocuğu
Barış aynalarınla, kapatma pencerelerini yeşillikler maviliklerle buluşsun
Tüm kusurların, zaafların hatırlatır sana mükemmeliyetin yansımasını.
Has bahçemin gülü, neşeyle gülümse şimdi gözlerinin içi parlasın.
O güzel gözlerin parlasın ki, günün ilk ışığıyla çiçeklerimiz can bulsun.
Kayıt Tarihi : 24.10.2024 00:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!