Masumiyet Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Yüzüne bakıyorum da;
Bana masumiyetin resmini çizer gibi
Bir çocuğun sevgi ile çırpınışı misali.
O an,beyaz bir buluta benzetiyorum seni
Gözlerin dolu dolu bakıyor,sessizce...
Yanaklarından dökülecek iki damla gözyaşı gibi.
Bir rüzgarın esintisini hissediyorum derinlerde
Dalga dalga eserek uçuşuyor saçlarında
Bakışlarında,gözlerini her kaldırışında bana doğru
Masumiyetinin derinliğini hissediyorum yüreğimde
Öylesine bir sızıdır ki anlatılmaz,dayanılmaz
Sanki yüreğe saplanan bir kör bıçak gibi
Gökyüzü mavilere bürünmüş tıpkı denizler gibi
Üzerinde kuşlar uçuşuyor,pervasızca dönüşler gibi
Masumiyetin haykırıyor 'al beni götür uzak diyarlara,
Götür de bir daha getirme' dercesine hem de delicesine
Çocuksu bir gülüş görüyorum yanaklarında
İki gamze oluşuveriyor tebessümle yanında
Ürkek bir gölge duruyor çekingenliğinde aniden,
Masumiyetin yargısız infaz gibi geliyor peşinden.
Bir o yana bir bu yana sürüklüyor,seni ve sevgini
Bir alev sarıyor baştan başa,yüreğinle bedenini
Anlatılmazsın,anlatamıyorum masum yüzünü
Her gördüğümde anlatamam sana hüznümü
Kırk pare yapmışlarda kimseler çözemez bu düğümü
Masumiyetin sarmış senin,hem dününü hem bugününü.