Fakirdik ama umutlarımız vardı
Yüreğimiz vardı sevgimize yetecek kadar
Hayata tırnaklarımızı kanatırcasına,
Bağlandık sevdamıza
Gururumuzun esiriyken bile
Dilenmedik masum sevgimizi.
Çünkü onlar hep vardı,
Hemde yüreğimizin tam orta yerinde
Masumdu bizim sevgimiz,
kimseyi incitmez ve üzmezdi
Narin bir selviydi yakan aşkımız
Fark edilmesin diye
Bulutlar altında ağlaşırdık
Ve ıslaktı tutuşan ellerimiz
Dedim ya …
İncitmezdi kimseyi,
Senden, benden başkasını
Kayıt Tarihi : 26.8.2009 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
26.08.2009
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!