Masumdu gözlerin... Şiiri - Şair Merve_92

Masumdu gözlerin...
Gülmeye layıktı dudakların ama sen ağlıyordun hep...
Ellerin birini kurtaracak kadar güçlüydü,
Kendine tutunamayacak kadar zayıf...
Yağmur herekese aşkı anlatırdı,
Senin için ağlamaya sebepti sadece...
Kimsesizdin,yalnızları bırakmazdın yine de,
Kendi acını gömer mutluluktan bahsederdin...
Artık ayağa kalktığında yaşatmaya çalıştığın insan,
Sen bir sebep bulur kendi yoluna giderdin...
Bilirdin,uzun süren mutluluk dokunurdu sana,
Sadece yüzün gülse de fazla bulurdun kendine...
İlk nefesinde bile ağlatmıştı seni dünya,
Sen yine de acı bir gülümsemeyle bakıyordun herşeye...
Bendim seni tanıyan uzaktan herşeyinle,
Gözlerinde mutluluğun izini bulamayan bendim...