Masumane hayalleri vardır insanın, aşık olur sever evlenir üç beş çocuğu derken yaşlanır gider.. Sadakat kalır geride ve saygı bir de o birbirlerine hiç gösteremedikleri sevgiler.. Senin içinin masumiyetini gördüğüm günde kaldı aklım, ana yavrusuna omuz açmış, yavru anasına sığınmışken gördüm gözlerindeki üç beş damla inceden yağan yaşları…. Görünce sendeki beni “biz” olabilmeliyiz dedim.. Aşık olmayız belki, evlilik çoktan hayal, üç beş çocuk şöyle bir kenarda dursun da, masumiyetin kalsın geride.. Ben omzumda yer yapabilmeliyim sana, sen sığınabilmelisin bana ve taşa dönmemeli huzur bulduğun o tek yer.. Belki anne sevgisi veremez yüreğim ama taşır yüreğinde seni bir ömür benliğim..
Raziye AktaşKayıt Tarihi : 8.12.2011 09:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Raziye Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/masumane-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!