-Ya özgürlüğümüz için kellemizi ortaya koyacağız, ya da kendi benliklerimizi ve yaşantımızı hiç’e sayacağız ve kendimizi kölelik sistemi içerisinde yok edeceğiz!
-Hayatımız boyunca hergün ve her saat değişen ve değişmeyen mahkûmluğumuzu, değişen ve değişmeyen özgürlüklere uydurmaya çalışıyoruz.
Aslın da yaşama tutunma çabası süreci içerisindeyiz. Bu süreçte özgürlüğümüze yenik düşersek mahkûm, mahkûmluğumuza baş kaldırmazsak köleyizdir. Bu süreci ertelersek hiçbir şey, bu süreç içerisinde çabalamaktan vazgeçersek ölüyüzdür.
-Sırtıma bir sen daha saplanıyor. Yırtıyor bağrımı en ücra bölgelerde. İçimde ki yangın selini yelliyor, oturmuş içimdeki çardakta, yüreğimin kor ateşlerde küllenmesini izliyor, infial olmuş bu kalbi yalnızlığa mahkûm ediyor. Ve yine delip geçiyor bağrımdan, çıkmıyor içimden bir sen daha..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta