Bir anda kapandı kapılar teker teker.
Nasıl da kaybettim seni çıkmaz sokaklar.
Her köşe başına,karabasanlar sinmiş.
Gölge gölge yolumun üzerine serilmiş.
Geçit vermez,sıkışıp kaldım oracıkta.
Neyi hapsettin?Ruhum işte buracıkta.
Yıldız yıldız yağar gecenin billur rengi.
Elindeyse gel ayır benden o demleri.
Başımda zikzak çizer dalgalı saçlarım.
Boynuma asılı kaldı,masum suçlarım
Ben ki tabuta mezardan daha yakınım.
Geçmişin içinde atinin dışındayım.
Aklım varlığımı bildiğinden beri,
Kıramaz zırhını,aşamaz öz bendini.
Mutluluk...Mazinin çıplak sesinde kaldı.
Hafızam kendini yiyen anlara daldı.
2015
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 02:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gencin biri gelir elindeki broşürü Necip Fazıl'a verir. Ve der:Şiirlerim satıyorum. Necip Fazıl sorar en beğendiğin şair kim? Çocuk:Necip Fazıl Kısakürek. Çocuk tabi Necip Fazıl'ın kim olduğunu bilmemektedir. Üstad:Şairdeki gurur hiç kimsede bulunmaz.Zira o meçhule kemend atıp,yokluğu kurcalayandır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!