Masum/luk/ Ölür Gün Batımıyla

bir gülüş;
ne ömürler tüketir,
geceler nice sevdalara gebedir.
o mahmurluk var ya,
ne günahlar getirir,
haberli habersiz.
sevdaya düştüğünü bilemeden
için için hücrelerini yer bitirir.
şavkı arşa vuran o gül gözler
sevdadandır sevdadan,
ölür geri dirilir.
her sabah;
masumluğun doğumuyla uyanır,
sonra nedendir,
bir deli boranla gelir,/
aşk / asiliğin son demidir.
karanlığın yüzündeki
eskimiş bir sevdanın rengidir.
masumluk ölür gün batımıyla,
gelen işte o şeytanlık devridir.