Dönülmez bir akşamın ufkundayım yine,Çaresizlik tavında demini tutarken yalnızlığım güneşi doğmayan sabahlara nöbetçi kalır uykuya hasret yorgun gözlerim..Yarını olmayan bir hayata gebedir yaralı düşlerim.Güneş görmeyen umut tarlasına her gün bir umut tohumu eker yaralı kalbim yalan sevdalara inat..Kimbilir belki birgün karanlığın orta yerinde onu da saracak bir el çıka gelir.Çalpan'ı böylesine yaralayan ellere inat...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta