Masum gülüş Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Masum Gülüş

Ey güleç yüzlüm benzersiz nur-ı nigâhım ,
Nefesin nergis kokulu boynumda kement zülfü siyahın .
Ey güzellik manzarası feyz-i ilhamım ,
Ey başıma gelen kara gün etrafında tebahım ..
*
Ey cennetteki güzel sarayım meyl-i sevabım ,
Ey cehennemde ateşim şerim meyl-i günahım ,
Güzelliğin dert olmuş cebr-i kalbime ,
İnadına işveni eylemişsin silahın .
*
Bu davayı kaybettim haklı bulunmuş güzelliğin ,
Gülüşün masumluğun ifadesidir kurban olayım leb-i cemalin .
Hatırla ey yâr ezelden bu yana bülbül ettin beni sen de gül.
Şimdi âşıklara kıbledir yüzün şükrettirir ilahın .
*
Aşksız bir sonbahar havasıdır fısıldar kırılan kalbime ,
Ey bahar gününde merhamet saçan penagâhım .
Bezmişliğimi aldı götürdü gecenin zulu kararı ,
Sen zülfünü arala derbeder etsin beni nigâhın .
*
Göğümdeki yıldızlar tümü kararıyor göğünde ,
Arş-ı ala rahatsızdır ağıt yakar feyz alıyor derdimden ..

Şiwan Ali Yilmazdağ