Masum gözlerin Şiiri - İbrahim Özdemir 2

MASUM GÖZLERİM

Küçük bir çay bahçesine gittimde,
Çayın demininde geziniyordu gözüm,
Yan masaya iliştide kalmadı tabiki sözüm,
incelik içinde bir nazik gülüş,
Endamı dışa vurmuş bu ne yaradılış,
Gökyüzünün pamuk beyazı işlemiş sanki benliğime,
hele gamzeleşince yüz hatları
Aniden bir rüyaya dalmış sanmıştım kendimi
Hele agzından fırlayan cümleler
Akardiyondan çıkan melodi gibi,
Tırmaklıyor titreşen tenimi,
Beni mecnuna çevirip,
Iraklaşıp gitti,
baka kaldı masum gözlerim.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR