Karşıma dikilmiş bana bağırıyordu.
Yüzünün almış olduğu o iğrenç ifadeyi görebilseydi bir daha kimseye kızmazdı.
Nefret doluydu.
'Sen şöylesin,sen böylesin,şöyle yapıyorsun,böyle yapıyorsun'diyerek nefretini kusuyordu üstüme.
Ona karşılık vermek istesem de nefretinin çığlığı kulaklarını sağır etmişti, beni duyamazdı.
Sustum.
Oysa onun için ne kadar çok şey yapmıştım.Bir sürü fedakarlık...Hepsini hatırlıyorum.Dün gibi...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




İlgiyle okudum...Saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta