Masum Düşlerimin Son Yaprakları

Masum düşlerimin son yaprakları,
Nasıl da salına salına düşüyorsunuz
Hazan yapraklarına hasret kalmış diyarlara;
Nasıl da büyüyorsunuz yürek yürek o dalgalarda
Nasıl da sürükleniyorsunuz
Sessiz esen rüzgarlarla beraber
O amansız sevdalara.

Bitmiş bir masalın son sayfalarında bir bahar,
Yağmurlar yağar kurak bir iklimin tam ortasında.
Sarı saçlı çocuk gülümser çocuk gözleriyle,
İlk defa yağmur görmenin sevincini yaşar,masum yüreğinde.
Oysa bir yerde güneş doğarken,
Bir yerde gece olmuştur.
Oysa bir evde sevinç kahkahaları atılırken,
Bir çok evde hüzün ağlamaktadır.
Oysa hayat ne kadar da tezatlarla doludur.
Oysa,oysalar hiç bitmez.

Bitmiş bir masalın son sayfaları bunlar,
Bitmiş bir ömrün,ilk sağanağı.
Yiten bir yüreğin,ilk olmayan dalgalanmaları,
Ve sararmış bir yaprağın,
Dalında tutunabilmek için son haykırışları.
Masum düşlerimin son yaprakları,
Yeşil ormanlar boyunca savrulur gider.
Bir çocuk kalmıştır oralarda,
Bir de hatıralarda kalan babası.
Artık yorulmuştur kıyılarına vuran hırçın dalgalar,durulmuştur.
Vurulmuştur her kıyılarına ulaştığında,
Med-cezirler oluşur düşüncelerinin sağanağında.
Geceler siyaha bulanmışken,
Köpekler leşleri parçalar,gözleri bağlı herkesin
Sus pus olmuş dilleri.
Dillerini eşek arıları soksun.
Çakal sürüleri arasında masum insanlar
Kurtulmak için çabalarsın bir bataklığın tam ortasında,
Dibine çeker seni,bir karabasanda boğulur gibi boğulursun,
Çırpınarak uyanırsın bu kanlı uykudan.
Derin bir ohh çekersin,canım benim;
Masum düşlerimin son yapraklarında,dersin
'Her şey hala İyiden ve güzelden yana'.

(İstanbul-Mayıs 2001)