Masum Değiller Şiiri - Onur Koza

Hiçe atılan sevgiler yüzünden kirlendik,
İnsanlar artık masum değiller…
Aşkın ortasında savrulup tükendik,
Duyan yok içimizdeki yaraları, kimseler…

Verilen sözler, tutmayan eller,
Yarım kalan hikâyeler…
Her gidiş bir vedaya benzer,
Her veda bir intikam taşır içinden.

Susar dil, konuşur kalp,
Kim anlar içimizdeki depremi?
Biz büyüdük, acılar büyüdü,
Aşka güvenmek oldu bir bilmece şimdi…

Hiçe atılan sevgiler yüzünden kirlendik,
İnsanlar artık masum değiller…
Aşkın ortasında savrulup tükendik,
Duyan yok içimizdeki yaraları, kimseler…

Dört mevsim dolaşır içimizde acılar,
Kadınlar keser saçlarını kırgınlığından,
Adamlar taşır sol yanındaki ağrıyı,
Bir ömür boyunca hiç susmadan…

Yeniden sevmek zor gelir insana,
Güvenmek daha da zor…
Biz böyle böyle eksildik hayattan,
Biraz kırık, biraz yorgun, biraz da korkar olduk aşk’tan…

Hiçe atılan sevgiler yüzünden kirlendik,
İnsanlar artık masum değiller…
Kalbimize dokunan her iz tükendikçe,
Dönmedi gidenler… sevmedi kalanlar…