Kokunu getiren meltem
Ruhundan üfledi baharı.
Parmak uçlarındaki hârı
Ödünç aldı cehennem.
Bu ateş elma kızılı sevgilim,
Hermes’in Paris’e uzattığı.
Bu ateş masum kanı
Ve gönlün vahşi yanı.
Masum değiliz bin yıllarca
Ve daha bin yıllarca…
O aşk ki ihtirasa tâbi
Ölü şairler kadar masum,
Doğmamış savaşlar kadar cani.
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!