Adları perişanlık soyadları sefalet
Bu hale düşmesine sebeptir cehalet
İskeletleri çıkmış sanırsın hayalet
Bağdat sokaklarında masum çocuklar.
Onlar! çocukluklarını yaşamadılar
Sevin içinde sokakta koşamadılar
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
'Çocukların ölmeyeceği, bayramdan bayrama şeker toplayabilecekleri bir yaşam sunmamız gerek... Hepimiz bir insanlık suçunun ortakçılarıyız. Susuyoruz Sen değerli abiciğim, hiç susma olur mu, Yüreğine ve kalemine sağlık.'
Bağdat sokakları yada Felluce caddeleri çocuk ölümlerine alıştılar..Bizlerde onları seyre alıştık gibi..
O zulmü durdurmak için gözyaşı döküp dizimizi dövmek yetmedi ne yazık...Aslında aklımız yettide gücümüz yetmedi sayın şairim...Üzülüyoruz,ağlıyoruz ama nafile...:((
Çocuğa doğrultulan silahı tutan el kırılsın...
Çok hassas bir konu işlemişsiniz...Kutluyorum..
Gönülden kutlarım duyarlı yüreğinizi.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta