Gördüklerim birdenbire olmadı,
Her şey yavaş yavaş ilerdi.
Tıpkı toprağa ekilen tohum gibi,
Yavaş yavaş filizlendi.
Senin göremediğin ne hüzünler doğdu,masum çocuk.
Çırılçıplak yürekleri yakan,
Dağları denizleri inleten,
Doğan güneşle hüzünler yağıyor, üstümüze üstümüze,
Çocuk kalmak imkansız mı
bu dünyada?
Büyüyen bu çirkinlikler içinde
uçup giden günden.
Bak ne kaldı geriye?
Büyüğüdüğünü gördüm göreli,
Masumiyetin yok olmuş,
Masum bakışlı çocuk ne oldu sana.
19.07.2024
~Gülay Özdemir ~
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 22.4.2025 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yorumu okuyan değer katan yüreğiniz'e bıraktım:))
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)