Taştan mı yapıldım sandın
Masum çocuk
Bir güzel ana doğurdu beni de
Tepeden bakma bana böyle hakir
Ben de çocuk oldum
Senden oldukça farklı
Senden bin defa fakir
ayakkabı bulamadım giymeye
oyuncağım olmadı hiç
yavan ekmek buldumsa
katık bulamadım yemeye
gözyaşlarımla uyudum çoğu zaman
bilirim bir bir senin yaşadıklarını
baba – anne olmadan
bilemezsin benim acılarımı
elim kolum bağlanır
anlasana masum çocuk
söylemezsen derdini
kimse bilmez başına geleni
yüreğim kanar senin için
ayıp değil fakir olmak
biliyorum çok zor şimdi
bu kirletilmiş dünyda yaşamak
kaderi ben yazmadım
şükret tanrına her fırsatta
gençliğini yaşa masum çocuk
ömür bitiyor habersiz
herşeye çare var ama
bir tek ölüm çaresiz
Sydney 1/5/2015
Yılmaz BoğaKayıt Tarihi : 22.5.2015 08:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
benim acilarim
![Yılmaz Boğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/22/masum-cocuk-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!