Masum Biri Şiiri - Kubilay Demirkaya

Dünyaya nam salan derdini getirdi bana,
Tatsız tuzsuz yaşam örgüsü niçin hep bende,
Baktım ki düz beli bükülüp eğilmiş yana,
Birden bire bayıldım düştüm yere önünde,

Harcamış gam yolunda en tatlı gençliğini,
Gelirken yorgun düşmüş, ayakları tarumar.
Azgın huylu kıskançlık kudurgan isteğini,
Sevdasına terk edip kurtulacağımı var.

Çekilmez kahır bana bakarak gülme arsız
Maziden kalan hatıralar kalın bir kitap,
Güç okuduğum dua söyle; neden anlamsız?
Senin yerine ben verdim sevdamıza hesap,

Aramızı, söylenen sözlerin manası böler,
Muhtaç olan kader değil, hatır koyamam ki;
Sen yoluna, ben yoluma gitsek ne fark eder,
İkimizde çeksek keder, ben dayanamam ki;

Karşı tavır aldığım günler kara giymiş, acı;
Yerle gök arası ne varsa zihnimi taşlar.
Dur şimdilik, hiçbir yere kıpırdama sancı
Sevdanın masumluk yönüne taş atacaklar.

1998