Loş ışığın gölgesinde umarsız bir karaltı.
Yaşanmış ve bitirilmiş ilişkinin verdiği huzursuzlukla bakışları pencerenin şeffaflığında ağlayan bir çift göz.
Neden böyle oldu diye sormaların geldiği son nokta.
Belki de pişmanlık…
Bütün her şey eskisi gibi olur mu acaba?
Acaba duyguların özünde saklanan hasret vuslatı getirir mi geriye?
Vitrin camlarında bakılan ve beğenilen bir eşarbın bin nazla alınışı gelir akıllara.
Parfümünün kokusu daha sinmemiştir üzerinden.
Halbuki daha geçen doğum günü alınmıştır.
Ve üstelik hatırası vardır.
Hatıra deyince el ele gezilen bahar mevsimi esintileri gelir akıllara.
Şimdi yine aynı zamanı yaşamak isteminin ümitsizce çırpınışı.
Ve artık olmayacağını bile bile anımsamak en tatlı ve zarif sözleri.
Gelen geçen herkes onu sormakta.
Arkadaşların alaylı bakışlarından ve ifadelerinden alıntı ile “ keşke “ diye başlayan cümleler.
Keşke ağlamayı öğrenmeden gülmenin anlamına varsaydım.
Keşke bu geceyi yaşamadan son buluşmanın öncesinde olsaydım.
Keşke terk edilmeden ayrılığı tadabilseydim.
Keşke terk etmeden terk edilmenin ne olduğunu öğrenseydim.
Keşke karanlığı görmeden sabaha uyansaydım.
Keşke uzaklarda bir şehirde yaşayıp onu hiç tanımasaydım.
Keşke hiç pişman olmadan pişmanlığı anlayabilseydim.
Keşke …
Ne şiirler avutuyor onun yokluğunu ne de onun yokluğu avutuyor şiirlerimi.
Mısralar dökülmeden kalemimden gözümden yaşlar iniyor.
Kafiyelerde hep ayrılığın izleri var.
Yeni bir akım başlıyor edebiyat tarihimde.
Ondan öncesi ve ondan sonrası...
Her satırda aynanın karşısında solgun bir çehrenin umutsuz yansıması.
Zihnimdeki gidip gelmelerin duraklanışı.
Bitti artık diyor lugatımdaki son beklentiler.
Loş ışığın gölgesinde umarsız bir karaltı.
Yaşanmış ve bitirilmiş ilişkinin verdiği huzursuzlukla,
Bakışları denizin dalgalanışına karışmış bir çift göz.
Sahilde gezen insanların onu hatırlatışı.
Dalgaların arasındaki yakamozu seyreden sadece benim sanki.
Peki ya şimdi ne olacak?
Beni artık kim anlayacak?
Bir başkasına “ seviyorum “ derken ne hissedeceğim?
Mutsuz bir ailede gülümseyen sahte bir insan mı olacağım?
Sevemeden sarılmanın anlamı olacak mı?
Sorular sorular sorular …
Odamdaki çift kaset çalardan bir türkü…
“ Kuş kanadı kalem olsa da, ah! yazılmaz benim derdim.”
Son
2008 * Ankara
Ayhan SarıkayaKayıt Tarihi : 16.6.2009 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/16/masum-bir-ani-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!