Masum Aşklar Diyarından

Quasimodo dan mektup var
Masum aşklar diyarından
Okuyalım:
Çarmıha gerilsem ne çıkar
Suçlamam sırtımda patlayan kırbacı tutan eli
Duymam beni ayıplayan dili
Ne günesin yakıcı aynası
Ne feleğin bu hale koyması
Şikayetim yok derdimden Çingenem
Yaralarıma düşen gözyaşlarınla
Vaftiz olmak
İlahi bir aşk büyüsü
ruhumun ilacı
İsa nın çektiği acı
Ne Yeruşalem kızlarının haykırışları
Yalnızca annesi Meryem ve Yuhanna’nın bakışları
Ve Çilenin tatlı balı...
Zalim kırbaçlar peş peşe indi
Daha da derinleşti yaralar
Ben o bende değilim
Bilir aşıklar bilir bahtı karalar
Birce kalbimdeki sevdan benimdi
Bir de içtiğim şu su ellerinden
Bahtiyarlığın nirvanası
Sevmesen de olurdu bu canı ne çıkar
Bırak esir kalayım kurtarma ellerinden
Bırak beni biçare yanayım
Kan revan içinde kalayım
Yeter ki sen etrafımda dön
Gözlerime bak mahrum etme gözlerinden
Ordan gir kalbime açtığım kapıdan
Notr Dam ın kapıları kilitli
Şimdi bu meydanda çanlar bizim için çalıyor
Ölüyorum
Ölürken kavuşuyoruz
Bedenim soğuyor aşk ateşiyle ısınıyorum
Gam yemedim bilesin
Ya Rab
Biliyorum herşeyi biliyorsun
Bırak sen de beni yangınımla
Merhamet etme bana
Ne kar yağsın ne yağmur çilesin
Bir hafif rüzgar yolla yangınıma
Körüklesin
O tatlı balından yedim çilenin
Esrik olur böyle başı
Kutsal kasenin şarabından içenin
Katipler halim yazdı
Mazlumlar mezarım kazdı
Fuzuli kapıdan beni aldı
Beden gitti odum geride kaldı
Aşıklar bizi andı
Notr Dame böyle yandı