ay ışığında
gümüşten mi sandın kanatlarımı
bedenimi nurdan mı sandın
güller açan gönlüm vardı da
aşık mı oldun
ey masum
dolunay akşamlarında uçarım yıldızlara karşı
karanlık gecelerin zifir köşeleri sevgili mekânım
gümüşten pelerinimi örtüp
ziftten bedenime
güzellerin bütün güzellikleriyle
yuvalarına döndüğü akşamlarda
arz-ı endam ederim
kandırmak için güzellik arayanları
aşka susayanları
yine de elim varmaz seni kandırmaya
dayanamam güllerini soldurmaya
ben uçarken gümüşten okları altında mehtabın
ne olur çıkma pencerene
takılırda gözlerin sahte pırıltılarıma
gelirsen peşimden yanarım.
Kayıt Tarihi : 31.3.2003 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!