Maşuklar Şiiri - Fatih Karaman

Bilirmisiniz dedim, biliriz dediler;
Serden değil, yardan vazgeçtiler
Utanmadılar, üstelik birde yalan söylediler
Aşk denilen şeyi işte böyle hiç ettiler

Önemi yoktu zaten , zayi ettiler batınen
Kimi günahlarla kirletti bu kutsalı
Kimileri de mabed kurdu gönüllere zahiren
Kimisi umut tüccarlığına başladı, bu şehrin sokaklarında
Kimi de mendil açtı bu sokakların önlerine
Öldüm dedi kimi
Kimiyse öldü gerçekten

Kimdiler sahi onlar, saman savruğu maşuklar
Bir kibritin çıkardığı kıvılcımdılar
Rüzgar çıkınca kayboldular
Şimdi bizden bunlar ne aldılar?
Bileni yok...
Sorarım geriye ne bıraktılar?

Kime şikayet etsem ki sizi
Hadi eyyy bulutlar kusun kininizi
Pak eyleyin bu kirlenmiş gönülleri
Ey güneş çık oradan, Çıkar kararmış gönülleri
Gecenin örtmüş olduğu karanlıktan

Şimdi tekrar soruyorum soruyu en baştan
Bilirmisiniz dedim?
Artık biliriz dediler
Yalan yok bu kez ne serden geçtiler ne yardan vazgeçtiler
Mendillerini toplayıp sokakları terk ettiler
Ölüleriyse, öldüm diyenler defnettiler
Sahi ölen kimdi ki
Bileni yok
Aşkı tatmadan işte böyle gömüldüler
Birde yar için serden geçenler var
İşte onlar
Zahiren değil batınen sevdiler....