Masmavi Göğe Koşalım Şiiri - Mehmet Çoba ...

Ben yıldızları toplatayım, sen de mehtabı
Gök yüzüne serpilmiş
Yıldızları toplamak
Çok
Hoş
Sen gibi
Seyrine doyum olmayan
Gökten süzülen
Mehtap ışıltıları
Ellereine dolarken
Kapısın açmayı
Arzuladığımız
Masmavi göğe koşalım
El değmemiş
Karanlık dağlarını aşmaya
Var mısın benimle?
Ant olsun
Toplayacağım
Yıldızları
Saçlarına serpeceğime
Sen de
Avuçlarına dolan
Mehtabı
Derin duygularınla
Bana içirmeye söz ver
Umarım
Hüzün bağlamasın yollarımız
Hayallerimiz, yüreğimizi, ciğerimizi yanmasın hiç

Sen nurdan mehtap topla, ben parıldayan yıldızları
Öpeyim
Kirpiklerinde
Birer, birer örselemeden
Tükenmesin yüreğimizdeki
Aşk gerçekliği
Koyalım
Ruhumuzun ta orta yerine
Sen beni
Ben seni
Gönül duygularla yaşar
Hep
Gel
Umut çiçekleri ekelim
Maviliğe
Seninle
El ele
Yalın ayak
Aynı kumsalda
Yürüyelim
Aynı denizde
Yüzelim
Aynı şehirin
Varoşunda, sokaklarında
Sus-pus de olsa
Mutluluğu haykıralım defalarca
Ömür varken, sevda tükenmez Biz yaşadıkça, çoğalsın sevdamız, sevgimiz hep

Sen hep uç veren mehtap topla, karanlığa inat
Ben de
Kucak, kucak
O çok uzak duran yıldızları
Çiçeklerle arıların buluştuğu
Günün sabahı
Ellerin
Ellerimle buluşsun
Gül yüzün heo gülsün
Sıcaklığın soğumasın
Güneş gibi kal
Sevgin sonsuz olsun, baharların tükenmesin, umut gibi

Bendeki yıldız, sendeki o mehtap o güneş tutkusu
Bende özgürlük
Özlemi
Sende yürek
Sevdası
Aydınlık arzusu
Tükenmesin hiç
Yer yüzünde
Kıyımlar, savaşlar olmasa keşke
Hayde el ele tutuşalım, yürüyelim mutluluğa, sevgiye

Mehmet Çobanoğlu
02.08.2019
Kumbağ