Masmavi Düşler Şiiri - Süleyman Altunbaş

Prenses,
ay parçaları taşı ellerinde;
geceye her tutunuşumda…
yıldızlar akıt gönül âsumanıma;
mavi düşlerim içinde…
bu veda buğusunu sil gözlerimden;
her bir yanım ıtır kokularındayken…
tutunamadığım aşkını geri ver bana;
içinde pusatsız sevdanla…
yeniklerin,kimsesizlerin safına sürme beni;
ay rengi gülüşünle güldür
yeni zifiri acılarla zenginleştirme yüreğimi;
bahar rengi gözlerinle gel
bozlaklarda yakma,tüketme Sana olan âh’ımı;
misketlerde ısıt beni
kırma,parçalama sevdamın direncini kızıllarda..!
kırma,parçalama,atma kanatlarımı vuslatının yollarına..!
vurma beni sol yanımdan kızıl kanım akmasın ellerine
ağlamaklı gözlerime ipeksi mendil ol..’

ay parçaları sun ellerinle
dolunayım ol gecenin en ağrıyan yerindeyken
kalbime okyanuslarının dalgalarını yürüt
mor menekşe kokusunda sun ıtırını bedeninin
aykırı değil,
kirli sarı değil,
mavi düşlere boğ beni
masmavi düşlere…
mavi
düşlere…
olur mu..?