Masmavi Şiiri - Tezcan Bilgiç

Ne gökyüzü,
Ne de denizler!
Bambaşka bir mavi
Kendine öz, gözlerine öz...
Daha önce görmemiştim,
Daha önce boğulmamıştım böyle.
Adını bilmeden geçen,
Onca saniyeye inat.
Ayırmadım gözlerimi.
Boğulmama rağmen gözlerinden.
O kalabalığın içinde,
Yalnız sen vardın.
Yalnız sen, yalnız gözlerin...
Sesini hiç duymadım ben senin,
Kokunu hiç almadım,
Elini hiç tutmadım...
Baktım öyle delice,
Sevdim işte bambaşka, delice...
Yaklaşmak istedim,
Ayaklarım kilit,
Çözülmüş bağları dilerim,
Gelemiyorum!
Ama razıyım boğulmaya olduğum yerde.
Sende gitme ama kal!
Herkes gibi olma kal!
Dönme arkanı umarsızca,
Gitme boğulduğum yerde kal!
Sonsuza kadar masmavi...