Masmavi Şiiri - Celal Odabaş

Sıcak odanın penceresinden
Bir balerin edasıyla dans ederek süzülen kar tanelerinin
Yere düşüp yok oluşuna ağlayan,
Buğulu gözler...
Yemyeşil kırlarda açmış rengârenk çiçeklere inat,
Dalından koparılmış
Solgun bir papatyanın mı yasını tutuyorsun.
Sen de,
Başkaları gibi,
Baharın büyüsüne kapılıp,
Yem yeşil çimenlere uzanarak,
Kır çiçeklerinden taç yapmalısın başına.
Senden uzakta olmasaydım eğer,
Kendi ellerimle ben yapardım, sana taç çiçeklerinden.
Masmavi…
Gökyüzü gibi,
Deniz gibi,
Gözlerin gibi...
Masmavi...
Oysa sen,
Solmuş bir papatyanın hüznünü yaşıyorsun şimdi..
Yorgun bir Ak Deniz akşamının uyandığı,
Puslu bir sabahı andıran gözlerinde,
Mor yamaçlardaki zakkum yapraklarına düşen çiğ taneleri,
Gözyaşlarını görür gibiyim...
Ve sana,
Hasret yüklü,
Özlem yüklü duygularımdan bir taç yapmak istiyorum,
Masmavi…
Gökyüzü gibi...
Deniz gibi…
Gözlerin gibi…
Masmavi...