Maskesiz Çıkmam Abi! Şiiri - Murat Çetin

geldik sanala, paylaştık
bir yüz yetmezmiş, şaştık
geride kaldı artık, aştık
maskesiz çıkmam abi!

her ne kadar doğru olsamda
kurşun olup yüreklere dolsamda
rengini kaybedip solsamda
maskesiz çıkmam abi!

fikrim yoksa neyim eksik
biraz küfür, dayılık, kesik
insanlık olsa da delik deşik
maskesiz çıkmam abi!

ihaneti sorarım, adı olur hakaret
sıyrıldım, bakar kemik bakar et
çok mu önemliki; ha bat, ha kar et
mazkesiz çıkmam abi!

genelde efendi, özelde azan
iftira atmada kesilip sazan
durmaz, dedikodu kaynar kazan
maskesiz çıkmam abi!

her yeni geleni kaparım
seversem affetmem taparım
çıplak bırakma ben ne yaparım
maskesiz çıkmam abi!

anlayış terazisi doğru mu tartarmış
menfaat olursa anasını satarmış
kızdırırsam beni burdan atarmış
maskesiz çıkmam abi!

edebiyim, yaldızlı sulanırım
yüz verene kadar dolanırım
fazla karıştırma bulanırım
maskesiz çıkmam abi!

ekleme olmazsa dünyam yıkılır
güncellenmez ise canım sıkılır
gün gelir bu rolden de bıkılır
maskesiz çıkmam abi!

sürme elini kafa ütüme
sakın su karıştırma sütüme
aman gelme üstüme üstüme
maskesiz çıkmam abi!

tertemiz açarım yüreğimi
an gelir kırarım bileğimi
unutturma en son dileğimi
maskesiz çıkmam abi!

gelmiş böyle, böyle gider yarına
aman bu sözler gitmesin ağrına
gözü kapalı girilen can pazarına
maskesiz çıkmam abi! !

14/11/2001