Ortaçağın gri puslu günlerinde tanıştık seninle
Kara ormanın cadısıydım kahkahalarla dengeleri bozan,
Adalete inanan maskeli süvariyle boğuşan.
Ve ben kazandım, maskeni indirip yüzüne baktım.
Birinci dünya savaşında karşılaştık yeniden
Alman yahudisi bir kadındım, canını kurtarmaya çalışan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta