Maskeli Hayatlar(2) Şiiri - Kemal Tekir

Günümüzde insanlar,
Göründüğü gibi olmak,
Olduğu gibi görünmek,
İstemiyor nedense.
Bulundukları duruma göre,
Gülerken ,ağlarken,
Konuşurken,susarken,
Sevinirken,üzülürken,
Överken,yererken,
Farklı maskeler takar.
Bulundukları ortama göre
Evde ayrı,dışarıda ayrı,
Yalnız kalınca,
Topluma karışınca,
Maskeler farklı,farklı.
Herkesin gizleyecek,
Birşeyleri var sanki,
Gerçek kimliklerimizle,
Yaşayamıyoruz yazık ki.
Herkes maske takınca,
İnsanlar birbirini,
Tanımakta zorlanıyor.
Birbirini anlayamıyor,
Anlaşmakta zorlanıyor.
Rol yapmayı bıraksak,
Maskeleri yırtıp atsak,
Gerçek kimliklerimizle,
Yaşamaya başlasak.
Birçok sorun aşılacak.
İnsanlar daha mutlu,
Huzurlu yaşayacak.

Kemal Tekir