Maskeli Balo Şiiri - Selin Sonsuz

Venedik...Gondollar...Nehir....
Maskeli Balo.....
Gondolda karşımda oturan maskeli sevgili....
Maskesinin arkasını görmeye çalışan ben....

Gözlerine bakmaya çalışıyorum inatla....
Sanki görebilsem gözlerini...
Tahlil edebileceğim gözleirinin arkasındaki yaşanmışlıkları....
Umutları.. hüzünleri.. mutlulukları..
Ve hatta benden beklediklerini...
Çözebileceğim kafamdaki düğümleri...
Ve gözlerimle anlatabileceğim ona aklımdan geçenleri....

Çıkarıp atacağım yüzümdeki maskeyi...
Ve taa gözlerinin içine
Kafasından geçenleri görmek istercesine
Dikeceğim gözlerimi.....

Diyeceğim ki...
Ey sevgili...
Ey beyaz atlı prens...

Ben senden hiçbirşey istemedim ki...
Sadece sığınma talebinde bulundum yüreğinin ülkesine....

Bir gemiydim hayatın çetin dalgalarının arasında
Savrulup durmakta olan....
Demirleyecek bir liman arayan çaresizce....
Ve her dalga bana bir daha vururken..
Ben büyüdüm artık ey sevgili...
Alıştım acı çekmeye,
Alıştım dalgalara...

Artık ne sen, ne de başka bir dalga
Yıkamaz zaten benim minicik gemimi......
O öyle sallanıp duracak bir ömür...
Ama hep umuduyla yaşayacak sığınacağı limanın....
Taa ki…
Bedenindeki son tahta
Suların dibine gömülene dek......

Eylül 2003