Maskeli Balo Şiiri - Şenol Özcan

sonra beklenen müjde gibi geldin hoyratca
dizginlenmez itaatsiz ve eğersiz bir at özgürlüğüyle
tutup ellerinden çocukluğumuzun
en büyük hayallerin ıslığını fısıldadın kulaklarıma

çoktan serpilmişti gülüşlerinin ışığı evrene
ve zorda kalmıştı güneş,
utanmıştı bahar,
bulutların koynuna sığınıp uyurken ay
birikmiş susmaları öldürüyordu kahkahalarımız..

hep ortadaydık biz
saklambaç oyunlarında ilk sobelenen
tek sobelenen
hep sobelelenen
saklanacak yerleri olmayanlardık...

şimdi tüm ebelenmiş sevgililerin
tüm yenilmiş aşkların başı adına

tanrının kuytuda unuttuğu ağlayan gözlerin pınarları için
bir kere daha gül ve güneşin ışığını kurban et
tüm kaybedilmiş aşkların ayağına..

sayki maskeli bir baloydu hayat,
ve biz aşk kılığında iki haylaz çocuk...

şenol özcan