Maskeli Şiiri - Özcan Arslan

kaç mahsum maskeni gördüm
her maskende aramda bir duvar ördün
sen beni hersferinde mahsunmu gördün
bir düşün en ağır zararı sen gördün.

nasılda inandım doğruluğuna
her sözünü doğru sanırdım inanırdım
meğer her yalana inanırdım
sen ver yinede olgunluğuma

kaç mahsun maskeni düşürdüm yere
kaç kere yal vardım ben kaç kere
başımı eğdim yutkun durdum
haberin yok başımı kaç kere vurdum

sabrımın sınırında bilmezsin kaçkere durdum
donmuş sessizliğimde ben seni kaç kere vurdum
hıçkırıklarımı boğdum, yalanlarına doydum.
sabrıma sınırı sanma ben koydum.

alma sen ahımı tutar derinden
seni yerle bir eder yerinden
çok emin olma sonsuz sevgimden
bende geçerim geçmişimden geleceğimden

sen hala canımsın damarımda kanımsın
sen bir gülsen dağılır başımdaki bulutlar
sen sen ol yine yeşerir güzel umutlar
bazen bole olur çok sevilen kuzular.

asla kırılmadım kızmadım inanki
sena sevgimin zerresi azalmaz
kırdınmısandın üzdünmü sandın yanıldın
sana elim kalkmaz seni dilim sarsmaz

bak şimdi bir kaç kelime yazdım
ben hem söz hem sazdım
ben hem düşündüm hem yazdım
bilmem kuyunumu kuymu'mu kazdım..