Maskeleri gördün mü
Renk renk desen desen
Kimisi yeşil kimisi kırmızı
Kimisi de simsiyah.
Maskeler bukalemun
Maskeler ruhsuz
Maskeler sefil
Maskeler mahfil.
Aslında maskeler çaresiz
Ele veriyorlar kendilerini
Zamanın kanıtlarında
Hepsinin beyni sırıtıyor
Kara mizah sayfalarında.
Bir telaştır almış gidiyor
Şehrin bulvarlarında
Plazalar ve hayat
Nehirlerle yarışıyor
Şehrin uğultusu bizi boğuyor
Aslında tellallar çoktan mazi oldu
Hala neden bağırıyor bazı insanlar
Çağı ıskalayan zamanlarda
Ne kadar gizleseler de yüzlerini
Maskelerin rengi bozuyor oyunu
Güneşin altında.
Kuşların kanatlarına yükledim seni
Sen uçtun maskelerin üzerinden
Gördün hepsinin halini derinden
Maskeler derin uykuda
Soluksuz bakıyorlar sana
Hiç kimse duymak istemedi
Sarhoş eden aşkın
Güle sevdalı bülbülün candan sesini
Özlediğim nefesini verdin bana
Baktığım aynalara yazdım ismini.
Maskeler yeşilimsi ve mağrur
Karun hırsı çökmüş üstümüze
Yayvanlaşır gölgeler
yorgun akşam
Ay’ı ve yıldızları çağırır
Duygular renksiz ve umarsız
Bize ait ne varsa
Terk ederken bizleri
Zaman alabildiğine duyarsız.
Maskeler kan kırmızı
Tükettiler aşkımızı
Aslı kanıtlanmış masallarda
Vazgeçilmez sanılanlar
Artık ıssız mezarlarda.
Ve maskeler simsiyah
Maskeler bukalemun
Riyadır ruhu soysuzun
O zalimlerin elinde
Sanki hayat bir oyun.
Ama o gün
Gerçeği örten maskeler
Üryan bakacaklar
Düşerken yüzleri ateşe
Keşke toprak olsaydık diyecekler.
AKÇAY -EYLÜL - 2009
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 14.9.2009 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu yoğunluğunun dizelere aleni yansımasını okudum.
Betimlemeler çok güzeldi.
Uzun olmasına rağmen bir çırpıdan biten keşke bitmeseydi dediğim türden bir şiirdi.
Yürekten tebrikler efendim.
derin...
aklımda birbirinden farklı senaryolar canlandı okurken... böyle olması iyi sanırım... yani bu $iirin sınırsızlığı...
Bir papatya var, öyle bir papatya ki biraz uçarı,genç,deneyimsiz belki de çok iyi niyetli ve her $eyi toz pembe görmekte.. öyle meraklı ki.. sizin için önemli bu çiçek. ona zamanının bahar olduğunu anlatmaya çalı$ıyorsunuz,oysa kı$ın kardan adamına özeniyor,sahi nasıl bir $ey ki kardan adam? fala da meraklı bu papatya, yapraklarını kaybedeceğini bilmiyor ki.. ah ne fena insanlar... kokladıkça onlar papatya sevildiğini sanıyor... bu papatya niçin herkese inanıyor?.. kar etmedi papatyaya papatyalığını anlatmak,kırılıyor çünkü,kısıtlanmayı sevmiyor papatya,açmadan solmadan öğrenmeyecek... siz bunu anladınız çoktan... öğrensin peki öyleyse... öğrendikçe o, kızgınlığınız öğrenciye değil öğretmenlere.. o ayrı değil.. artık siz de kendinizi papatya gibi hissediyorsunuz... ama fark $u ki; bu botanik filmdeki sizi dı$arıdan gördünüz siz... durdurmak deği$tirmek geriye sarmak imkansızdı.. izlediniz... bitti... filmin 2. serisi sonsuzluğa..........
Maskeler ruhsuz
Maskeler sefil
Maskeler mahfil.
Muhteşem dizelerinizi beğeniyle okudum.Gerçekten çok güzel ve anlamlı şiirinizi yürekten kutluyorum.Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (150)