bir veda mektubu nasıl titretirse
kendisini tutan elleri
ve koca dünya nasıl küçülürse
acıyı tatmış kalbin içinde
sonsuza dek uzasa bile yollar
hani tükenir ya umudunu yitirmişin önünde
anlamsızca yazılmış satırlar
unutulur ya günün birinde
ve özgürlük ifadesiz kalıyorsa
demir parmaklıklar önünde
kocaman bir yalandı mutluluk
gülücükler saçan çehrenin üstünde...
03.02.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 4.2.2012 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!