....Maske Şiiri - Nergis Ünlüçay

arafta ileri değil
arafa baktığında
bileceksin:
doğduğun
büyüdüğün
ölebileceğin şehirler benzemez birbirine
7. kata vardığın
40. günde
ölebilme ihtimali olmaksızın
yaşıyorum diyemeyeceğini...

ki ölünce görünür olmalı elemin,çıkmazın
en azından
uzman raporlarda yazmalı
''çaresizmiş''

tüm bunların yerine
yalnızca geçmişi gösteren
bir aynanın suretin olduğu söylendiğinde
sadece gülümse tuzunda
yalan
yanlış...

her yerden gelebilen
zehirli bir oktur geçmiş

bataklıkta boğulmamak için
çırpınıp başardığında
üzerindeki lekeleri zafer saysanda
dar ağacıdır naifliğinin

lanet olsun tüm vahşi kuşlara

mümkünsüz sanırken
daha da acımak
incecik
bir kağıt kesiği gibi
kesti duyduğum cümleler
kansız

cesar'ın hakkı cesar'a
ya peki bir çocuğun hakkı?

ya bir gün cellat yüzündeki maskeyi
usulca sıyırınca
aksini görürsen
kimsesizliğin kimi çağırır lavinya?